Magnesium kuur

Het ontstaan van de magnesium kuur

Het is niet verwonderlijk dat de mensheid zich massaal in de buurt van de zee heeft gevestigd. Ongetwijfeld zal het met handel en vis- vangst te maken hebben, maar ook de heilzame werking van de zee heeft hierbij een rol gespeeld. Zeelucht is gezond. Het helpt bij allerlei astmatische en allergische klachten. Niet voor niets werden in vroeger jaren ‘stadse bleekneusjes’ massaal naar één van de vele vakantiekolonies aan zee gestuurd om aan te sterken.

Ook de moderne mens ervaart na een dagje uitwaaien aan het strand minder stress en zwaarmoedigheid. De plaats met de hoogste levensverwachting ter wereld is Okinawa, een Japans eiland. De mensen leven er niet alleen langer, maar blijven er ook langer fit, zowel geestelijk als lichamelijk. De hoogste levensverwachting in Europa hebben de bewoners van het eiland Sardinië, niet bepaald een plaats die je associeert met de meest geavanceerde medische infrastructuur, maar wel omgeven door de zee.

De helende kracht van zeelucht

Het is zeer waarschijnlijk dat het magnesiumgehalte in de zeelucht verantwoordelijk is of op zijn minst bijdraagt aan de heilzame werking van de zilte inademing. Een mooi voorbeeld van die magnesiumopname via de longen komt grappig genoeg uit het binnenland. In Duitsland en Polen werd in de 16e eeuw een nieuwe methode ontwikkeld om het schaarse en kostbare zout te winnen uit het grondwater, het zogenaamde graderen. Een gradeerwerk was een toren van takkenbossen tussen een houten skelet. Het bronwater werd omhoog gepompt en liet men vervolgens langs de takkenbossen naar beneden glijden. Door de wind, die door het druipende gradeerwerk blies, verdampte een deel van het water, waardoor het overgebleven water onderaan een veel hoger zoutgehalte had.

Vaak werd dit proces een aantal malen herhaald om een voor de zoutziederij geschikte concentratie te krijgen. In de 18e en 19e eeuw groeiden deze gradeerwerken uit tot sleedoornmuren van wel 10 meter hoog en honderden meters lang. Sommige gradeerwerken, zoals bij Bad Dürrenberg, slingeren zich rond de stad als een vestingwal compleet met stadspoorten. De wind die door de gradeerwerken waaide dompelde de omgeving in een soort zilte zeewind. Opmerkelijk is dat alle plaatsen waar een dergelijk gradeerwerk stond in de 19e eeuw zijn uitgegroeid tot een kuuroord. De bovengemiddelde gezondheid van de bewoners in de buurt zal hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van dit zorgtoerisme. En tot op de dag van vandaag zweren veel oosterburen bij een mineraalbad met magnesium voor de longen.

Magnesium kuur door zoutbaden: een oude traditie

Zoutbaden hebben al een lange geschiedenis in de gezondheidszorg. Zo was de Dode Zee al in de Romeinse tijd een geliefde kuuromgeving, maar ook het baden in gewone zeeën en mineraal houdende bronnenbaden wordt al eeuwen geassocieerd met gezondheid. De onderkenning dat vooral het magnesium verantwoordelijk is voor de gezondheid bevorderende effecten hiervan, is echter betrekkelijk recent.

In 1954 deed de Amerikaanse arts en neuropsychiater John C. Lilly zijn eerste experimenten met floating. Proefpersonen werden in een geïsoleerde tank opgesloten met daarin zout, magnesiumrijk water op lichaamstemperatuur, vanwege het hoge zoutgehalte bleef men drijven. Uitkomst van deze experimenten was onder andere dat de proefpersonen al snel in een toestand van totale ontspanning kwamen en met hersenonderzoek werd aangetoond dat men razendsnel in de zogenaamde tétafase kwam. Dit is de fase van echte diepe slaap. Een uur floaten had hetzelfde effect als vier uur slaap. Alleen mensen die zeer bedreven zijn in bepaalde meditatietechnieken kunnen hetzelfde effect oproepen. Al snel maakte de opkomende wellnessindustrie gebruik van de floatingtechniek. De keuze voor magnesiumzouten als sulfaat en tegenwoordig magnesiumchloride had aanvankelijk te maken met de hogere osmotische druk, waardoor je na het baden geen of minder last had van rimpelvorming. Pas sinds het begin van de 21-ste eeuw is dit vroegere hoofddoel een neveneffect geworden. Het gaat nu over de opname van magnesium via de huid.

Innovatie en onderzoek in magnesiumgebruik

Steeds breder groeit het besef dat de opname van magnesiumchloride via de huid een zeer effectieve en natuurlijke methode is om ons magnesiumtekort aan te vullen. Amerikaanse onderzoekers als Carolyn Dean en Mark Sircus (bekijk zijn filmpjes eens op Youtube) hebben hier veel aan bijgedragen. Maar ook de Franse kinderarts Marianne Moussain heeft met haar magnesiumbehandeling van kinderen met ADHD baanbrekend werk verricht. Hoewel er in de gevestigde medische wetenschap (vooral de dermatologen) nog veel scepsis bestaat over deze huidopname, groeit het aantal gebruikers van transdermaal magnesiumchloride dagelijks. Vooral het natuurlijke magnesiumchloride dat uit de 250.000.000 jaar oude Zechstein bron komt wordt inmiddels wereldwijd erkend als ‘the best there is available’. Zechsal is gevestigd bij de bron, geeft dit magnesiumzout in al zijn zuiverheid door, maar draagt ook bij door middel van onderzoek en productinnovatie aan bewustwording over magnesiumgebruik en mogelijkheden van toepassing.

Het onderzoek richt zich onder andere op de ontwikkeling van meetmethodes om het vrije magnesiumgehalte en de effecten van de transdermale suppletie op bijvoorbeeld cortisol en melatonine in kaart te brengen. Hierdoor kunnen therapeuten gerichter begeleiden en adviseren.

Verneveld magnesium

De productinnovatie gaat twee kanten op. Enerzijds proberen wij de magnesiumsuppletie via de huid ook met dagelijkse gebruiksprodukten te stimuleren. Dit doen we door samen met, in natuurlijke ingrediënten gespecialiseerde laboratoria, zogenaamde functionele cosmetica te ontwikkelen, met een hoog magnesiumchloride gehalte. Denk daarbij aan een body cream, een shampoo, een deodorant en een tandpasta. Aan de andere kant zijn we gefascineerd geraakt door het kuren met de vernevelde magnesiumlucht. We bouwen geen eigen Gradeerwerk, maar broeden wel op een mogelijkheid om het gebruik van verneveld magnesium ook in de thuissituatie mogelijk te maken.

Ook de moderne mens ervaart na een dagje uitwaaien aan het strand minder stress en zwaarmoedigheid!

Tip: deze publicatie is hier te downloaden.